Insuline-spuiten

In plaats van een gewone spuit, moeten diabetici speciale injecties maken. Een insulinespuit is ontworpen om het injecteren te vereenvoudigen, pijn te verminderen en de hoeveelheid geïnjecteerd geneesmiddel nauwkeuriger te berekenen. Om een ​​geschikt apparaat voor injectie te kiezen, moet u op de hoogte zijn van de ontwerpkenmerken en gebruiksregels.

De hele waarheid over insuline-injectiespuiten

Typen apparaten: en meteen over de voordelen

Op type puntig instrument

Insuline-spuiten onderscheiden zich door naalden, markeringen, kleinere afmetingen en soepele zuigerprestaties. Ze zijn er in twee soorten naaldtype:

• met verwijderbaar;
• met ingebouwde.

Het voordeel van het eerste type is dat een dikke naald kan worden gebruikt om medicijnen uit een injectieflacon te nemen en dat een dunne naald kan worden gebruikt voor de injectie zelf. Het ontwerp van het tweede type heeft als kenmerk dat de prikcomponent niet is losgemaakt. Hiermee kunt u de "dode zone" (hormoonresten na de vorige injectie) verwijderen, waardoor de nauwkeurigheid van de dosering wordt verbeterd en het risico op complicaties tot een minimum wordt beperkt.

Insulinepennen

De dosering van het medicijn wordt rechtstreeks op hen ingesteld en insuline wordt uit speciale patronen genomen, waardoor u het medicijn in verschillende omstandigheden kunt prikken, niet alleen thuis. De dosering bij gebruik van deze apparaten is veel nauwkeuriger en de pijn met injecties is bijna onmerkbaar. Insulinepen zijn onderverdeeld in 2 soorten: wegwerpbaar en herbruikbaar. In een wegwerp lege container kan het medicijn niet worden vervangen door een nieuw exemplaar. Dit handvat is genoeg voor ongeveer 20 injecties. In de herbruikbare wordt de cartridge die is vervangen vervangen door een nieuwe.

Pennen hebben nadelen: ze zijn duur en cartridges voor verschillende modellen zijn anders, wat de aankoop bemoeilijkt.

Markering en berekening van de dosering

De verdeling op de schaal van de spuit is afhankelijk van de concentratie van insuline, die beter te gebruiken is: U40 of U100 (bevat 40 of 100 U / ml). Apparaten voor het geneesmiddel U40 hebben een indicator van 20 IU met een markup van 0,5 ml, en op het niveau van 1 ml - 40 IU. Insuline-injectiespuiten U100 hebben een indicator van 50 IE per halve milliliter en 1 ml - 100 IE. Het gebruik van een instrument met onjuiste markering is onaanvaardbaar: als u insuline met een concentratie van 40 E / ml in een U100-spuit neemt, zal de uiteindelijke dosis van het hormoon 2,5 keer hoger zijn dan de vereiste dosis, wat gevaarlijk is voor de gezondheid en het leven van de diabeet. Daarom moet u ervoor zorgen dat de schaal overeenkomt met de concentratie van het toegediende geneesmiddel. U kunt apparaten onderscheiden op index van de behuizing en op de kleur van de beschermkap - op de U40-spuiten is deze oranje en op de U100 - rood.

Nuances bij het kiezen van een insulinespuit: waar moet op worden gelet?

Om een ​​goede insulinespuit te kiezen, moet u rekening houden met de stap van de schaal en het type naalden dat wordt gebruikt. De lage kosten van deling minimaliseren de fout bij de selectie van de dosering niet. Goede spuiten hebben een schaal van 0,25 eenheden. Bovendien mag de markering niet gemakkelijk van de wanden van de behuizing worden gewist. De beste naalden op spuiten, waar ze zijn ingebed, en hun minimale dikte en lengte verminderen pijn tijdens injecties. Het is belangrijk om er rekening mee te houden dat het niet-verwijderbare piercing-instrument hypoallergeen is, een siliconencoating heeft en drievoudig geslepen is met een laser.

Welke naald past beter?

Gebruik voor insuline-injecties kleine naalden. Hun lengte is 4-8 mm, en de diameter - 0,23 en 0,33 mm. Om de juiste naald te kiezen, wordt rekening gehouden met de eigenaardigheden van de huid en het stadium van de behandeling. Naalden van 4-5 mm lang zijn geschikt voor kinderen, adolescenten of voor degenen die net een insulinetherapie hebben gestart en leren hoe ze goed kunnen injecteren. Dikkere naalden (5-6 mm) zijn geschikt voor volwassenen of mensen die zwaarlijvig zijn. Als de naald niet juist is geselecteerd, bestaat het risico dat insuline in het spierweefsel terechtkomt. Intramusculaire injecties zijn niet effectief vanwege de ongelijke penetratie van het medicijn in het lichaam. Er moet aan worden herinnerd dat hoe korter de naald en hoe kleiner de diameter, des te lager het ongemak tijdens de injectie.

Naalden met een lengte van 8 mm zijn onpraktisch om zelfs diabetici met obesitas te gebruiken.

De afwezigheid van complicaties hangt af van de juistheid van de toediening van insuline.

Voordat u de medicijncontainer instelt, wordt deze gedesinfecteerd. Als een kleine dosis wordt geïnjecteerd, schudt u de injectieflacon optioneel. Wanneer suspensie voor een lange dosis wordt gebruikt, moet de capaciteit worden geschud. Om het geneesmiddel op de spuit te verzamelen, brengt u de juiste dosis aan, waarna de naald in de injectieflacon wordt gestoken. Hierna moet u op de zuiger drukken zodat er lucht in de tank komt. Vervolgens wordt de houder met de spuit omgedraaid en wordt de oplossing aangezogen, zodat de hoeveelheid de vereiste dosis enigszins overschrijdt.

De injectieplaats wordt behandeld met een antisepticum zonder alcohol om een ​​droge huid en scheuren te voorkomen. De spuit wordt ondiep ingebracht en onder een hoek van 45 of 75 graden. Insuline mag niet intramusculair worden toegediend. Het wordt geprikt onder de huid, waardoor het medicijn gelijkmatig in het lichaam kan doordringen. Verwijder de spuit niet onmiddellijk na de injectie. Je moet 10-20 seconden wachten, zodat het hormoon niet wordt vrijgegeven van de injectieplaats.

Insulinespuit: insuline-injectiespuiten kiezen

Elke persoon die aan diabetes lijdt, weet wat insulinespuiten zijn, omdat zijn aanwezigheid in de EHBO-kit van de patiënt van vitaal belang is. Insuline-spuiten zijn altijd disposable en steriel, wat de veiligheid van hun gebruik garandeert. Dergelijke items zijn gemaakt van speciaal plastic en het uiteinde van de spuit heeft scherpe naalden.

Bij het kiezen van insulinespuiten zal hun schaal, die wordt berekend als een prijs, een vrij belangrijk criterium zijn. Een uiterst ernstig concept in een dergelijke situatie wordt de stap van zijn deling. Onder de stap (prijs) moet worden verstaan ​​het verschil in grootte, dat overeenkomt met de naburige markeringen. Met andere woorden, het is het minimum van een stof die met een perfecte nauwkeurigheid in een spuit kan worden verzameld en 100% kan worden geraakt.

Prijsschaal en doseerfouten

Het is vanaf de stap, het wordt de prijs genoemd, de verdeling van de schaal van een insulinespuit hangt volledig af van het vermogen om insuline nauwkeurig af te geven, omdat elke fout bij de introductie van de stof kan leiden tot gezondheidsproblemen. Bij kleine of overmatige doses insuline zullen er sprongen in de bloedsuikerspiegel van de patiënt zijn, wat tot complicaties in het verloop van de ziekte zal leiden.

Het is belangrijk om apart te vermelden dat de invoering van de helft van de schaalverdelingsprijs de meest voorkomende fout wordt. In dergelijke situaties blijkt dat voor de prijs van het verdelen in 2 eenheden, slechts 1 eenheid de helft ervan wordt.

Een man met een dunne bouw, die lijdt aan type 1 diabetes, zal dus het niveau van zijn bloedsuikerspiegel verlagen met 8,3 mmol / l. Als we het over kinderen hebben, reageren ze ongeveer 2- tot 8 keer sterker op insuline. In elk geval zullen de eerste tekenen van diabetes bij meisjes of bij mannen, bij kinderen, leiden tot de noodzaak om het werk met een insulinespuit te bestuderen.

Aldus zal een fout in de dosering van 0,25 van 100 leiden tot een nogal indrukwekkend verschil tussen normale suikerniveaus en hypoglycemie. Daarom is het uitermate belangrijk dat iedereen die aan diabetes mellitus van verschillende typen lijdt, leert om zichzelf voldoende te prikken, zelfs kleine doses insuline, 100% goedgekeurd door de arts.

Dit kan een van de belangrijkste voorwaarden worden genoemd om uw lichaam in een normale toestand te houden, als u geen rekening houdt met de verplichte en zorgvuldige naleving van het koolhydraatdieet.

Hoe beheers je het?

Het leren berekenen van de hoeveelheid insuline die nodig is voor een injectie kan op twee manieren worden gedaan:

• gebruik spuiten met een minimale schaalstap, die het mogelijk maken om de substantie het meest nauwkeurig te doseren;
• insuline verdunnen.

Het gebruik van speciale insulinepompen wordt niet aanbevolen voor kinderen en mensen met type 1-diabetes.

Insuline bij diabetes van verschillende typen

Voor de meerderheid van de mensen met diabetes is het moeilijk om direct te begrijpen wat de insulinespuit in alle opzichten correct zou moeten zijn. Allereerst mag het geen capaciteit zijn van meer dan 10 eenheden, en op de schaal van zijn merk is het uiterst belangrijk om de 0,25 eenheden. Bovendien moeten ze zodanig worden toegepast dat het zonder bijzondere moeilijkheden mogelijk is om de dosering visueel te scheiden in 1/8 U van een stof. Om dit te doen, is het noodzakelijk om uw keuze op dunne en voldoende lange modellen insulinespuiten te stoppen.

Het is echter buitengewoon moeilijk om dergelijke te vinden, omdat zelfs in het buitenland dergelijke varianten van spuiten vrij zeldzaam zijn. Daarom hebben zieke mensen te maken met meer bekende spuiten, de prijs van deling - 2 eenheden.

Spuiten met een stap van het verdelen van hun schaal van 1 eenheid in apotheekketens is vrij moeilijk en moeilijk te vinden. Dit is de Becton Dickinson Micro-Fine Plus Demi. Het biedt een duidelijk gedefinieerde schaal met een stap van deling van elke 0,25 eenheden. De capaciteit van het apparaat is 30 IE met een standaardconcentratie van insuline U-100.

Wat zijn insulinenaalden?

Eerst moet je duidelijk maken dat niet alle naalden, die in de apotheek wijdvertegenwoordigd zijn, behoorlijk scherp zijn. Ondanks het feit dat fabrikanten een indrukwekkende reeks naalden voor insuline-injectiespuiten aanbieden, kunnen ze variëren in het kwaliteitsniveau en hebben ze verschillende prijzen.

Als we het hebben over de perfecte naalden om thuis insuline te kunnen prikken, moeten ze zodanig zijn dat ze u toelaten om de stof in het onderhuidse vet binnen te dringen. Deze methode maakt het mogelijk om een ​​perfecte injectie te maken.

U kunt een te diepe injectie niet toestaan, omdat u in dit geval een intramusculaire injectie krijgt, die ook 100% pijn veroorzaakt. Bovendien is het verkeerd om een ​​punctie in een absoluut rechte hoek uit te voeren, waardoor insuline direct in de spier kan komen. Dit veroorzaakt onvoorspelbare schommelingen in de bloedsuikerspiegel van de zieke persoon en leidt tot de verergering van de ziekte.

Om de perfecte introductie van de stof door fabrikanten te garanderen, zijn er speciale naalden ontwikkeld die een bepaalde lengte en dikte hebben. Dit maakt het mogelijk om in de meeste gevallen onjuiste intramusculaire injectie uit te sluiten, plus de prijs is vrij democratisch.

Dergelijke maatregelen zijn uiterst noodzakelijk, omdat volwassenen die lijden aan diabetes en geen extra kilo's hebben, onderhuids weefsel dunner hebben dan de lengte van een gewone insulinennaald. Bovendien is de naald 12-13 mm niet helemaal geschikt voor kinderen.

Moderne hoogwaardige naalden voor een insulinespuit worden gekenmerkt door een lengte van 4 tot 8 mm. Hun grootste voordeel ten opzichte van standaardnaalden is dat ze ook dunner in diameter zijn en daarom handig, en dat de prijs adequaat is.

Als we in cijfers praten, is er voor een klassieke insulinennaald een lengte van 0,4, 0,36 en ook 0,33 mm, en dan is de verkorte lengte 0,3, 0,25 of 0,23 millimeter lang. Zo'n naald is niet in staat pijnlijke gewaarwordingen te geven, omdat het een lek bijna onmerkbaar maakt.

Hoe een goede naald kiezen?

Moderne tips over de keuze van de lengte van de naald suggereren dat deze niet meer dan 6 mm is. Naalden in 4, 5 of 6 mm kunnen geschikt zijn voor bijna alle categorieën patiënten, zelfs voor mensen met overgewicht.

Bij het gebruik van deze naalden is het niet nodig om een ​​huidplooi te vormen. Als we het hebben over volwassenen met diabetes, zorgen de naalden van deze lengte voor de introductie van medicatie onder een hoek van ongeveer 90 graden ten opzichte van 100 ten opzichte van het huidoppervlak. Er zijn een paar regels:

• Degenen die gedwongen worden een injectie in het been, de platte buik of de arm te maken, moeten een huidplooi vormen en moeten ook een punctie maken in een hoek van 45 graden. Dit komt door het feit dat in deze delen van het lichaam het subcutane weefsel veel kleiner en dunner is.
• Volwassen diabetici hoeven geen spuiten te kopen met naalden van meer dan 8 mm, vooral als het gaat om het begin van de behandeling.
• Jonge kinderen en adolescenten kiezen het best voor een naald van 4 of 5 mm. Om te voorkomen dat insuline de spier binnendringt, moet deze categorie patiënten vóór de injectie een huidplooi vormen, vooral wanneer een naald van meer dan 5 mm wordt gebruikt. Als het 6 mm is, dan is het in dergelijke situaties noodzakelijk om een ​​injectie te doen in een hoek van 45 graden, zonder een vouw te creëren.
• We mogen niet vergeten dat de pijnlijke gewaarwordingen tijdens manipulatie afhangen van de diameter en de dikte van de naald. Het is echter logisch om aan te nemen dat een nog dunnere naald niet a priori kan worden gemaakt, omdat een dergelijke naald tijdens de injectie zal breken.

Een injectie zonder pijn is mogelijk. Hiervoor moet u alleen dunne en hoogwaardige naalden kiezen en een speciale techniek gebruiken voor het snel introduceren van insuline, zoals op de foto.

Hoe lang kan een naald duren voor het injecteren van insuline?

Elke fabrikant van spuiten en naalden voor diabetici probeert het injectieproces maximaal te vergemakkelijken. Hiervoor worden de naaldpunten op een speciale manier geslepen met behulp van moderne en vooruitstrevende technologieën, en daarnaast wordt een speciaal smeermiddel gebruikt.

Ondanks een dergelijke serieuze benadering van het bedrijfsleven leidt herhaald of herhaald gebruik van de naald tot het afstompen en het wissen van de smeermiddelbekleding, deze zal nog steeds niet 100 keer worden gebruikt. Met het oog hierop wordt elke volgende injectie van het medicijn onder de huid steeds pijnlijker en problematischer. De diabeet moet elke keer dat de kracht in de naald onder de huid doordringt toenemen, wat de kans op vervorming van de naald en de breuk ervan kan vergroten.

Niet minder ernstig kan een microscopisch letsel van de huid zijn bij gebruik van botte naalden. Dergelijke laesies kunnen niet worden waargenomen zonder optische vergroting. Bovendien buigt het punt na het volgende gebruik van de naald steeds actiever en neemt het de vorm aan van een haak, die de stof scheurt en verwondt. Dit zorgt ervoor dat elke keer na de injectie de naald in de oorspronkelijke positie wordt gebracht.

Als gevolg van het constante gebruik van een enkele naald om insuline te injecteren, worden problemen met de huid en het onderhuidse weefsel waargenomen, het kan bijvoorbeeld de vorming van zeehonden zijn, wat voor soort problemen zij veroorzaken bij diabetici.

Om ze te identificeren, zorgvuldig genoeg om de huid te onderzoeken en te onderzoeken, raadpleeg de foto. In sommige gevallen is de visuele schade vrijwel onzichtbaar en kan detectie ervan alleen mogelijk zijn als u voelt, zonder 100% garantie.

Zeehonden onder de huid worden lipodystrofisch genoemd. Ze worden niet alleen een cosmetisch probleem, maar ook behoorlijk serieuze medische. Het is moeilijk om insuline op dergelijke plaatsen te injecteren, wat leidt tot onvoldoende en ongelijke absorptie van de stof, evenals tot sprongen en fluctuaties in de bloedsuikerspiegel van de patiënt.

In elke instructie en op de foto bij de spuitpennen voor diabetici wordt aangegeven dat de naald elke keer na gebruik van het apparaat moet worden verwijderd, maar de meerderheid van de patiënten negeert eenvoudig deze regel. In dit geval wordt het kanaal tussen de patroon zelf en het medium open, wat leidt tot het binnendringen van lucht en verlies van insuline als gevolg van zijn snelle lekkage met bijna 100%.

Bovendien leidt dit proces tot een afname in de nauwkeurigheid van de dosering van insuline en de verergering van de ziekte. Als er veel lucht in de patroon zit, ontvangt een persoon die aan diabetes lijdt in sommige gevallen niet meer dan 70 procent van de 100 benodigde dosis van het geneesmiddel. Om dergelijke situaties te voorkomen, is het belangrijk om de naald 10 seconden na het invoeren van insuline te verwijderen, zoals op de foto.

Om problemen met diabetesbloedsuiker en bloedsuikerspiegels te voorkomen, is het beter om niet te stinten en alleen een nieuwe naald te gebruiken. Dit voorkomt dat het kanaal verstopt raakt met insulinekristallen, waardoor er geen extra barrières voor de oplossing kunnen ontstaan.

Het wordt aan medisch personeel van tijd tot tijd aanbevolen om bij elke patiënt de techniek van insuline-injectie onder de huid te controleren, evenals de staat van de plaatsen waar de injecties zijn gemaakt. Dit zal een bijkomende preventie zijn van verergering van de symptomen van diabetes en verwondingen van de huid van de patiënt.

Insulinespuit: algemene kenmerken, volume en maat van de naald

Patiënten met diabetes hebben een constante insulinetherapie nodig. Dit is vooral belangrijk voor patiënten met het eerste type pathologie.

Net als andere hormonale middelen vereist insuline een hoge-precisiedosering.

In tegenstelling tot suikerverlagende medicijnen kan deze verbinding niet in tabletvorm worden afgegeven en zijn de behoeften van elke patiënt individueel. Daarom wordt een insulinespuit gebruikt voor de subcutane toediening van de medicinale oplossing, waardoor u zelf op het juiste moment een injectie kunt maken.

Op dit moment is het nogal moeilijk om je voor te stellen dat er recentelijk glasinrichtingen met een constante sterilisatie met dikke naalden, die minstens 2,5 cm lang waren, werden gebruikt voor injecties. Deze injecties gingen gepaard met intense pijnlijke sensaties, oedeem en hematomen op de injectieplaats.

Bovendien kwam insuline vaak in plaats van subcutaan weefsel in het spierweefsel terecht, wat leidde tot een schending van de glycemische balans. In de loop van de tijd werden langdurige insulinepreparaten ontwikkeld, maar het probleem van bijwerkingen bleef ook relevant, vanwege complicaties die verband hielden met de hormooninjectie zelf.

Sommige patiënten gebruiken de insulinepomp liever. Het ziet eruit als een klein draagbaar apparaat dat de hele dag insuline subcutaan injecteert. Het apparaat kan de vereiste hoeveelheid insuline reguleren. Een injectiespuit voor insuline verdient echter meer de voorkeur vanwege de mogelijkheid om het medicijn op het juiste moment voor de patiënt toe te dienen en in de juiste hoeveelheid om ernstige diabetische aandoeningen te voorkomen.

Door het werkingsprincipe verschilt deze inrichting praktisch niet van de gebruikelijke spuiten die voortdurend worden gebruikt om de voorgeschreven medische procedures uit te voeren. Insulineapparaten hebben echter enkele verschillen. In hun structuur onderscheiden ze ook een zuiger met een rubberen compactor (daarom wordt een dergelijke spuit een driecomponent genoemd), een naald (een disposable wegwerpset of gecombineerd met de spuit zelf - geïntegreerd) en een holte met uitwendig aangebrachte scheidingen voor een set medicijnen.

Het belangrijkste verschil is als volgt:

• de zuiger beweegt veel zachter en soepeler, wat zorgt voor de afwezigheid van pijn tijdens de injectie en uniforme injectie van medicatie;
• een zeer dunne naald, injecties worden ten minste eenmaal per dag gedaan, dus het is belangrijk om ongemak en ernstige schade aan de epidermale dekking te voorkomen;
• Sommige spuitmodellen zijn herbruikbaar.

Maar een van de belangrijkste verschillen zijn de labels die worden gebruikt om het volume van de spuit aan te geven. Feit is dat in tegenstelling tot veel geneesmiddelen de berekening van de hoeveelheid insuline die nodig is om de doelglucoseconcentratie te bereiken, niet wordt bepaald in milliliters of milligrammen, maar in actieve eenheden (U). Oplossingen van dit geneesmiddel zijn verkrijgbaar in dosering 40 (met een kap van rode tint) of 100 eenheden (met een dop van oranje kleur) per 1 ml (aangegeven met respectievelijk u-40 en u-100).

De exacte hoeveelheid insuline die nodig is voor een diabeet wordt bepaald door de arts, de onafhankelijke correctie van de patiënt is alleen toegestaan ​​als de spuitmarkering en de concentratie van de oplossing niet overeenkomen.

Insuline is alleen bedoeld voor subcutane toediening. Als het medicijn intramusculair wordt, is het risico op hypoglykemie hoog. Om dergelijke complicaties te voorkomen, moet u de juiste naaldmaat kiezen. Ze hebben allemaal dezelfde diameter, maar verschillen in lengte en kunnen kort (0,4-0,5 cm), medium (0,6-0,8 cm) en lang (meer dan 0,8 cm) zijn.

De vraag waar precies over moet worden stilgestaan ​​hangt af van het lichaam, het geslacht en de leeftijd van de persoon. Grofweg gezegd, hoe groter de laag subcutaan weefsel, hoe groter de lengte van de naald. Bovendien is de injectiemethode ook belangrijk. Een insulinespuit kan worden gekocht bij bijna elke apotheek, hun keuze is breed in gespecialiseerde endocrinologische klinieken.

Bestel het gewenste apparaat kan ook via internet zijn. De laatste acquisitiemethode is nog handiger, omdat u op de site vertrouwd kunt raken met het bereik van deze apparaten, hun kosten kunt zien en hoe zo'n apparaat eruit ziet. Voordat u echter een spuit koopt bij een apotheek of een andere winkel, dient u uw arts te raadplegen. Een specialist zal u ook vertellen hoe u de procedure voor het injecteren van insuline goed kunt uitvoeren.

Insulinespuit: opmaak, gebruiksvoorwaarden

Buiten op elk apparaat voor injecties, wordt een schaal met de juiste verdelingen toegepast voor een nauwkeurige dosering van insuline. In de regel is het interval tussen twee divisies 1-2 eenheden. In dit geval geven de cijfers strips aan die overeenkomen met 10, 20, 30 eenheden, enz.

Er moet op worden gelet dat de aangebrachte figuren en langsstroken groot genoeg moeten zijn. Dit vergemakkelijkt het gebruik van een injectiespuit voor visueel beperkte patiënten.

Praktisch gezien is de injectie als volgt:

1. De huid op de prikplaats wordt behandeld met een ontsmettingsmiddel. Artsen bevelen schoten in de schouder, de dij of de buik aan.
2. Vervolgens moet u een spuit monteren (of een spuithendel uit de koker halen en de naald door een nieuwe vervangen). Het apparaat met een geïntegreerde naald kan verschillende keren worden gebruikt, in welk geval de naald ook met medische alcohol moet worden behandeld.
3. Een oplossing vinden.
4. Injecteer. Als de insulinespuit een korte naald heeft, wordt de injectie in een rechte hoek uitgevoerd. Als het risico bestaat dat het medicijn in het spierweefsel terechtkomt, wordt de injectie onder een hoek van 45º of in de huidplooi gedaan.

Diabetes mellitus is een ernstige ziekte die niet alleen medisch toezicht vereist, maar ook zelfcontrole van de patiënt vereist. Een persoon met een dergelijke diagnose moet zijn hele leven insuline prikken, dus hij moet grondig leren hoe het injectie-apparaat moet worden gebruikt.

Allereerst gaat het om de kenmerken van insulinedosering. De belangrijkste hoeveelheid van het medicijn wordt bepaald door de behandelende arts, het is meestal vrij eenvoudig om het te berekenen door op de spuit te markeren.

Als om de een of andere reden een apparaat met het vereiste volume en divisies niet beschikbaar is, wordt de hoeveelheid medicijn berekend door een eenvoudige verhouding:

Door eenvoudige berekeningen is het duidelijk dat 1 ml insuline-oplossing met een dosering van 100 eenheden. kan 2,5 ml van een oplossing vervangen met een concentratie van 40 eenheden.

Na het bepalen van het gewenste volume, moet de patiënt de stop op de fles met het medicijn ontkurken. Daarna wordt er wat lucht in de insulinespuit getrokken (de zuiger wordt tot het vereiste merkteken op de injecteur neergelaten), een rubberen stop wordt doorboord met een naald en er komt lucht vrij. Daarna wordt de injectieflacon omgekeerd en houdt de spuit met één hand vast, en de andere met de medicijnhouder wordt iets meer verzameld dan de vereiste hoeveelheid insuline. Dit is nodig om overtollige zuurstof uit de spuitholte met de zuiger te verwijderen.

Insuline mag alleen in de koelkast worden bewaard (temperatuurbereik van 2 tot 8ºС). Voor subcutane toediening met een oplossing bij kamertemperatuur.

Veel patiënten geven de voorkeur aan een speciale pen. Voor het eerst verschenen dergelijke apparaten in 1985, hun gebruik werd aangetoond aan mensen met een slecht gezichtsvermogen of handicaps die de vereiste hoeveelheid insuline niet zelfstandig kunnen meten. Dergelijke apparaten hebben echter veel voordelen vergeleken met conventionele spuiten, dus nu worden ze overal gebruikt.

Spuitpennen zijn uitgerust met een wegwerpnaald, een apparaat voor de verlenging ervan, een scherm waarop de resterende eenheden insuline worden weergegeven. Op sommige apparaten kunt u de cartridges vervangen door het medicijn als uitputting van de voorraad, andere bevatten maximaal 60-80 eenheden en zijn bedoeld voor eenmalig gebruik. Met andere woorden, ze moeten worden vervangen door nieuwe als de hoeveelheid insuline minder is dan de vereiste enkele dosis.

Naalden in de pen moeten na elk gebruik worden vervangen. Sommige patiënten doen dit niet, wat gepaard gaat met complicaties. Het is een feit dat de punt van de naald wordt behandeld met speciale oplossingen die de huid doorprikken. Na het aanbrengen is het puntige uiteinde licht gebogen. Dit is niet zichtbaar voor het blote oog, maar is duidelijk zichtbaar onder de lens van de microscoop. Een vervormde naald beschadigt de huid, vooral wanneer de spuit wordt uitgetrokken, wat hematomen en secundaire dermatologische infecties kan veroorzaken.

Het algoritme voor het uitvoeren van een injectie met een pen is als volgt:

1. Installeer een steriele nieuwe naald.
2. Controleer de resterende hoeveelheid van het medicijn.
3. Met behulp van een speciale regelaar regelt u de gewenste dosis insuline (bij elke draai hoort u een duidelijke klik).
4. Injecteer.

Dankzij een dunne naald van een klein formaat is de injectie pijnloos. Met de handgreep van de spuit kan een onafhankelijke set van een preparaat worden vermeden. Dit verbetert de nauwkeurigheid van de dosering, elimineert het risico op pathogene flora.

Wat zijn insuline-injectiespuiten: de belangrijkste soorten, voorkeursprincipes, kosten

Er zijn verschillende soorten apparaten voor subcutane insuline. Ze hebben allemaal bepaalde voor- en nadelen. Daarom kan elke patiënt de ideale tool voor zichzelf kiezen.

De volgende typen insulinespuiten bestaan:

• Met verwijderbare verwisselbare naald. De "voordelen" van een dergelijke inrichting is het vermogen om de oplossing in te stellen met een dikke naald en de injectie wordt uitgevoerd met een dunne wegwerpartikel. Deze spuit heeft echter een aanzienlijk nadeel: er blijft een kleine hoeveelheid insuline achter in het gebied voor de hechting van de naald, wat belangrijk is voor patiënten die een kleine dosis van het geneesmiddel krijgen.
• Met geïntegreerde naald. Een dergelijke spuit is geschikt voor meervoudig gebruik, maar vóór elke volgende injectie moet de naald op de juiste manier worden gedesinfecteerd. Met een dergelijk apparaat kunt u de insuline nauwkeuriger meten.
• Spuitpen. Dit is een moderne versie van een gewone insulinespuit. Dankzij het ingebouwde cartridgesysteem kunt u het apparaat meenemen en een injectie geven waar u het nodig hebt. Het belangrijkste voordeel van de pen is het gebrek aan afhankelijkheid van de temperatuur van de opslag van insuline, de noodzaak om een ​​fles medicijn en een spuit te dragen.

Bij het kiezen van een injectiespuit moet worden gelet op de volgende parameters:

• "Step" -divisies. Er is geen probleem wanneer de banden zich op intervallen van 1 of 2 eenheden bevinden. Volgens klinische statistieken is de gemiddelde fout van de rekrutering van insuline met een spuit ongeveer de helft van de deling. Als de patiënt een grote dosis insuline krijgt, is het niet zo belangrijk. Echter, met een kleiner aantal of in de kindertijd kan een afwijking van 0,5 eenheden een schending van de glucoseconcentratie in het bloed veroorzaken. Optimaal was de afstand tussen de divisies 0,25 eenheden.
• Vakmanschap. De divisies moeten duidelijk zichtbaar zijn en niet zijn gewist. Voor de naald is scherpte van belang, soepele penetratie in de huid en moet ervoor worden gezorgd dat de zuiger soepel in de injector glijdt.
• Naald maat. Voor gebruik bij kinderen met diabetes mellitus type 1 bij kinderen, mag de lengte van de naald niet groter zijn dan 0,4 - 0,5 cm, andere zijn geschikt voor volwassenen.

Naast de vraag wat insulinespuiten zijn, zijn veel patiënten geïnteresseerd in de kosten van dergelijke producten.

Conventionele medische apparaten van buitenlandse productie kosten 150 tot 200 roebel, huishoudelijk - minstens twee keer goedkoper, maar volgens beoordelingen van veel patiënten laat hun kwaliteit veel te wensen over. Een spuitpen kost veel meer - ongeveer 2000 roebel. Aan deze kosten moet de aanschaf van cartridges worden toegevoegd.

Insuline-spuiten van verschillende typen, foto's en video's

Patiënten met diabetes hebben dagelijks insuline-injecties nodig. Als u conventionele spuiten voor injecties gebruikt, zijn er blauwe plekken en bulten. Insuline-spuiten zullen de procedure minder pijnlijk en gemakkelijker maken. De prijs voor een insulinespuit is laag en de patiënt kan het zelf doen, zonder hulp. Welke spuiten zijn geschikt voor insuline-injecties, typen en nieuwigheden in de modellijn in de foto en video in dit artikel.

Spuit - spuit

Artsen over de hele wereld begonnen enkele decennia geleden een speciale spuit te gebruiken voor insuline-injecties. Er zijn verschillende varianten van diabetische spuiten ontwikkeld, die eenvoudig onafhankelijk worden gebruikt, bijvoorbeeld een pen of een pomp. Maar verouderde modellen hebben hun relevantie niet verloren.

De belangrijkste voordelen van het insulinemodel zijn eenvoud van ontwerp, toegankelijkheid.

Een insulinespuit moet zodanig zijn dat de patiënt op elk moment pijnloos een injectie kan geven, met minimale complicaties. Om dit te doen, moet je het juiste model kiezen.

Wat biedt farmacologie?

In de apotheeknetwerken zijn spuiten met verschillende modificaties. Per ontwerp zijn ze van twee typen:

• Steriel voor eenmalig gebruik, waarvan de naalden vervangbaar zijn.
• Spuiten met een ingebouwde (geïntegreerde) naald. Het model heeft geen "dode zone", dus er is geen medicijnverlies.

Wat voor soort beter antwoord is moeilijk. Moderne spuiten, pennen of pompen kunnen meegenomen worden naar het werk of naar school. De bereiding erin wordt vantevoren bijgevuld en blijft vóór gebruik steriel. Ze zijn comfortabel en hebben een kleine maat.

Kostbare modellen zijn uitgerust met elektronische mechanismen die herinneren wanneer het nodig is om een ​​injectie te geven, laten zien hoeveel medicijn is geïnjecteerd en het tijdstip van de laatste injectie. Gelijksoortig gepresenteerd op de foto.

De juiste spuit kiezen

De juiste insulinespuit heeft duidelijke wanden zodat de patiënt kan zien hoeveel medicijnen er zijn verzameld en geïnjecteerd. De zuiger is voorzien van rubber en het medicijn wordt soepel en langzaam geïnjecteerd.

Bij het kiezen van een model voor injectie, is het belangrijk om de schaalverdeling te begrijpen. Het aantal divisies op verschillende modellen kan variëren. Eén divisie bevat de minimale hoeveelheid geneesmiddel die in een spuit kan worden verzameld

Waarom is de schaal van indelingen noodzakelijk?

Op een insulinespuit moeten er een geverfde divisie en schaal zijn, als ze er niet zijn, dan raden we af om dergelijke modellen te kopen. De divisies en de schaal laten de patiënt zien hoeveel geconcentreerde insuline erin zit. Standaard is deze 1 ml van het medicijn 100 eenheden, maar er zijn dure apparaten voor 40 ml / 100 eenheden.

Elk model van de insuline-injectiespuitafdeling heeft een kleine fout, die exact een halve divisie van het totale volume is.

Als u bijvoorbeeld een geneesmiddel injecteert met een spuit met een verdeling van 2 U, is de totale dosering + 0,5 eenheden van het geneesmiddel. Voor lezersinformatie kunnen 0,5 eenheden insuline de suikerniveaus met 4,2 mmol / l bloed verlagen. Bij een klein kind is dit cijfer nog hoger.

Deze informatie is nodig om een ​​patiënt met diabetes te begrijpen. Een kleine fout, zelfs in 0,25 eenheden kan leiden tot glycemie. Hoe kleiner de fout in het model, hoe gemakkelijker en veiliger een spuit kan worden gebruikt. Het is belangrijk om te weten dat de patiënt de insulinedosis zelf precies kan invoeren.

Om het medicijn zo nauwkeurig mogelijk in te voeren, volgt u de regels:

• hoe kleiner de divisiestap, hoe nauwkeuriger de dosering van het toegediende medicijn zal zijn;
• voordat de introductie van het hormoon beter is om op te lossen.

Een standaard insulinespuit is een capaciteit van niet meer dan 10 eenheden voor injectie. De deelstap is gemarkeerd met de volgende nummers:

Hoe verder gelegen nummers, hoe groter ze zijn geschreven. Dit soort spuiten is handig voor patiënten met een slecht gezichtsvermogen. In de apotheken in Rusland worden meestal modellen met een verdeling van 2 of 1 U gepresenteerd, minder vaak 0,25 eenheden.

Insuline-labeling

Het is belangrijk om vóór de injectie de insulinedosis correct te berekenen. Er zijn types U-40, U-100.

In de markt in ons land en het GOS wordt het hormoon in flesjes afgegeven met een oplossing van 40 eenheden van het geneesmiddel per 1 ml. Het is aangeduid als U-40. Standaard wegwerpspuiten zijn ontworpen voor dit volume. Bereken hoeveel ml per eenheid. indeling is eenvoudig, als 1 eenheid. op 40 divisies gelijk aan 0,025 ml van het geneesmiddel. Onze lezers kunnen de tabel gebruiken:

Nu gaan we uitzoeken hoe we de oplossing kunnen berekenen in een concentratie van 40 eenheden / ml. Weten hoeveel ml in een schaal, kunt u berekenen hoeveel eenheden van het hormoon wordt verkregen in 1 ml. Voor het gemak van de lezer presenteren we het resultaat, voor het markeren van de U-40, in de vorm van een tabel:

In het buitenland is er insuline met het label U-100. De oplossing bevat 100 Ed. hormoon tot 1 ml. Voor dit medicijn zijn onze standaard spuiten niet geschikt. Op zoek naar speciaal. Hun ontwerp is hetzelfde als U-40, maar de schaal van divisies wordt berekend onder U-100. De concentratie van geïmporteerde insuline is 2,5 keer hoger dan onze U-40. U moet berekenen, te beginnen met deze figuur.

Hoe een insulinespuit correct te gebruiken

We raden aan om injectiespuiten te gebruiken voor hormonale injectie, waarvan de naalden niet verwijderbaar zijn. Ze hebben geen dode zone en het medicijn zal in een meer nauwkeurige dosering worden toegediend. Het enige nadeel is dat na 4-5 keer de naalden bot zijn. Spuiten, welke naalden verwijderbaar en hygiënischer zijn, maar de naald is dikker.

Het is handiger om te wisselen: thuis om een ​​eenvoudige wegwerpspuit te gebruiken, en op het werk of elders, herbruikbaar met een vaste naald.

Voordat u het hormoon in de spuit neemt, moet de fles worden afgeveegd met alcohol. Voor de kortdurende toediening van een kleine dosis hoeft u de medicatie niet te schudden. Een grote dosering wordt geproduceerd in de vorm van een suspensie, dus voor de set wordt de fles geschud.

De zuiger op de spuit wordt teruggetrokken tot de noodzakelijke verdeling en de naald in de injectieflacon wordt gestoken. De lucht wordt naar binnen in de bel gedreven, de zuiger en het medicijn onder druk binnenin worden in het apparaat gedraaid. De hoeveelheid medicatie in de spuit moet de geïnjecteerde dosis iets overschrijden. Als er luchtbelletjes in zitten, moet deze voorzichtig met een vinger worden getikt.

Goed gebruikt om het medicijn in te stellen en de introductie van verschillende naalden. Voor een set medicijnen kunt u naalden gebruiken met een eenvoudige spuit. Een injectie kan alleen worden gedaan met een insulinennaald.

Er zijn een aantal regels die de patiënt vertellen hoe het medicijn goed te mengen:

• in de spuit, moet u eerst kortwerkende insuline verzamelen, daarna lang;
• insuline voor kortwerkende of NPH moet onmiddellijk na het mengen worden gebruikt of niet langer dan 3 uur worden bewaard.
• Insuline met gemiddelde duur (NPH) mag niet worden gemengd met een lang werkende suspensie. Zinkvuller zet lang hormoon om in kort. En het is gevaarlijk voor het leven!
• Detemir en langwerkende insuline Glargin kan niet met elkaar en met andere soorten hormonen worden gemengd.

De plaats waar de injectie zal worden geplaatst, wordt afgeveegd met een antiseptische oplossing of een eenvoudig wasmiddel. We raden af ​​om een ​​alcoholoplossing te gebruiken, het is een feit dat bij patiënten met diabetes de huid droogt. Alcohol zal het nog meer drogen, er zullen pijnlijke scheuren zijn.

Insuline moet onder de huid worden geïnjecteerd en niet in het spierweefsel. De punctie van de naald gebeurt strikt onder een hoek van 45-75 graden, ondiep. Nemen van de naald na de injectie is het niet waard, wacht 10-15 seconden totdat het hormoon onder de huid is verdeeld. Anders komt het hormoon gedeeltelijk naar buiten, in het gat van onder de naald.

Know-how in farmacologie - pen-spuit

Een spuitpen is een apparaat met een geïntegreerde cartridge erin. Het stelt de patiënt in staat om niet overal een standaard wegwerpspuit en een fles hormoon te dragen. Soorten pennen zijn onderverdeeld in herbruikbaar en wegwerpbaar. Het disposable apparaat heeft een ingebouwde cartridge voor verschillende doses, de standaard is 20, waarna de hendel wordt weggegooid. Herbruikbaar omvat het verwisselen van de patroon.

Het penmodel heeft verschillende voordelen:

• De dosering kan automatisch worden ingesteld op 1 eenheid.
• De cartridge heeft een groot volume, zodat de patiënt het huis lange tijd kan verlaten.
• De nauwkeurigheid van de dosering is hoger dan met een eenvoudige spuit.
• Insuline-injectie is snel en pijnloos.
• Moderne modellen maken het mogelijk hormonen van verschillende vormen van afgifte te gebruiken.
• Naalden aan het handvat zijn dunner dan die van de duurste en hoogwaardige wegwerpspuit.
• voor injectie hoeft u niet uit te kleden.

Welke spuit bij u persoonlijk past, hangt af van de materiële mogelijkheden en voorkeuren. Als een patiënt met diabetes een actieve levensstijl leidt, dan is de pen-injectiespuit onmisbaar, de oudere wegwerpbare wegwerpmodellen voor eenmalig gebruik.

Typen en kenmerken van insulinespuiten

Therapie van diabetes mellitus omvat een aantal activiteiten gericht op het handhaven van de glucose-index in het normale bereik.

Om dit doel te bereiken, moeten sommige patiënten niet alleen een dieet volgen, maar ook speciale medicijnen nemen of subcutaan de hoeveelheid insuline injecteren die het lichaam nodig heeft. Dankzij speciale spuiten is het mogelijk om hormooninjecties snel en pijnloos te injecteren.

Wat is een insulinespuit?

Voor insulinebehandeling zijn speciale medische hulpmiddelen en accessoires vereist.

Meestal worden insuline-injectiespuiten gebruikt voor toediening van geneesmiddelen. In hun uiterlijk lijken ze op gewone medische apparaten, omdat ze een lichaam, een speciale zuiger en een naald hebben.

Wat zijn de producten:

Het nadeel van het glasproduct is de noodzaak om het aantal eenheden van het medicijn regelmatig te tellen, dus het wordt nu minder vaak gebruikt. De plastic versie biedt injecties in de juiste verhouding. Het medicijn is volledig verbruikt en laat geen residu achter in de behuizing. Alle genoemde spuiten kunnen verschillende keren worden gebruikt, mits ze continu worden behandeld met een antisepticum en door één patiënt worden gebruikt.

Kunststofproducten zijn verkrijgbaar in verschillende versies. Je kunt ze in bijna elke apotheek kopen.

Naaldvolume en -lengte

Insuline-spuiten kunnen een ander volume hebben, afhankelijk van de hoeveelheid insuline die aanwezig is en de lengte van de naald. Op elk model is er een schaal en speciale divisies die helpen om voor te komen hoeveel milliliter medicijnen je in het lichaam kunt nemen.

Volgens gevestigde standaarden is 1 ml van het medicijn 40 u / ml. Een dergelijk medisch apparaat is gemarkeerd met u40. Sommige landen gebruiken insulines met 100 eenheden in elke ml oplossing. Om injecties door dergelijke hormonen uit te voeren, moet u speciale spuiten kopen met u100-gravure. Voordat u het gereedschap gebruikt, moet u bovendien de concentratie van het geïnjecteerde preparaat bepalen

De aanwezigheid van pijn op het moment van injectie van het geneesmiddel hangt af van de geselecteerde insulinennaald. Het medicijn komt door subcutane toediening in het vetweefsel. Zijn toevallige klap in de spieren draagt ​​bij aan de ontwikkeling van hypoglycemie, dus u moet de naald correct kiezen. De dikte ervan wordt gekozen rekening houdend met het gebied op het lichaam waar het geneesmiddel zal worden geïnjecteerd.

Soorten naalden afhankelijk van de lengte:

• kort (4-5 mm);
• medium (6-8 mm);
• lang (meer dan 8 mm).

De optimale lengte is 5-6 mm. Het gebruik van naalden met dergelijke parameters voorkomt dat het medicijn de spieren binnendringt, waardoor het risico op complicaties wordt geëlimineerd.

Typen spuiten

De patiënt heeft misschien geen medische vaardigheden, maar tegelijkertijd kan hij het medicijn gemakkelijk injecteren. Om dit te doen, volstaat het om de meest handige optie voor een insulineproduct te kiezen. Het gebruik van injectiespuiten die in alle opzichten geschikt zijn voor de patiënt, stelt u in staat om de injectie volledig pijnloos te maken en biedt ook de noodzakelijke controledoseringen van het hormoon.

Er zijn verschillende soorten hulpmiddelen:

• met een verwijderbare naald of geïntegreerd;
• spuit pen.

Met verwisselbare naalden

Dergelijke apparaten verschillen van andere soortgelijke apparaten door de mogelijkheid om de spuitmondjes samen met de naald te verwijderen op het moment dat het geneesmiddel wordt ingenomen. De zuiger in het product beweegt soepel en voorzichtig langs het lichaam, waardoor het risico op fouten wordt verminderd.

Deze functie is een belangrijk voordeel, omdat zelfs een kleine dosisfout kan leiden tot negatieve gevolgen. Naaldveranderende producten minimaliseren het risico op complicaties tijdens insulinetherapie.

De meest gebruikelijke instrumenten voor eenmalig gebruik met een volume van 1 ml en bedoeld voor een set van 40-80 eenheden van het medicijn.

Spuiten met een geïntegreerde of uitwisselbare naald zijn bijna hetzelfde. Het verschil tussen hen is alleen dat de naald in het product is gesoldeerd, waarin het niet mogelijk is het prikmondstuk te vervangen.

Pluspunten van de spuiten met de ingebouwde componenten:

• veiliger omdat ze geen druppel van het medicijn verliezen en ervoor zorgen dat de patiënt de gekozen dosering krijgt;
• geen dode zone hebben.

De resterende kenmerken, inclusief de indeling en schaal op het lichaam, zijn identiek aan de parameters van andere medische apparaten.

Spuitpen

Een medisch instrument met een automatische zuiger wordt een spuitpen genoemd. Het product kan zowel van kunststof als van glas zijn. De eerste optie komt het meest voor bij patiënten.

• huisvesting;
• cartridge gevuld met medicatie;
• dispenser;
• dop en bescherming voor de naald;
• rubberen afdichting;
• indicator (digitaal);
• knop om het medicijn in te voeren;
• pendop.

De voordelen van dergelijke apparaten:

• pijnloze punctie;
• gemakkelijk beheer;
• geen noodzaak om de concentratie van het medicijn te veranderen, omdat speciale patronen worden gebruikt;
• een patroon van medicijnen is voldoende voor een lange periode;
• een gedetailleerde schaal hebben voor de keuze van de dosering;
• Biedt de mogelijkheid om de diepte van de punctie aan te passen.

• de injector kan niet worden gerepareerd in het geval van een storing;
• moeilijk om een ​​geschikte medicatiecartridge te vinden;
• hoge kosten.

deling

Graduatie op het product komt overeen met de concentratie van het geneesmiddel. Markering op het lichaam betekent een bepaald aantal eenheden medicijn. Bijvoorbeeld, in injecties bedoeld voor een concentratie van u40 komt 0,5 milliliter overeen met 20 eenheden.

Het gebruik van producten met onjuiste labeling kan een verkeerde dosis van het medicijn tot gevolg hebben. Voor de juiste keuze van het volume van het hormoon heeft een speciaal onderscheidingsteken. De u40 heeft een rode dop en de u100 heeft een oranje.

Insulinepen hebben ook hun eigen gradaties. Injectoren worden gebruikt met hormonen, waarvan de concentratie gelijk is aan 100 eenheden. De nauwkeurigheid van doseringen is afhankelijk van de lengte van de stap tussen de divisies: hoe kleiner deze is, des te nauwkeuriger wordt de hoeveelheid insuline bepaald.

Hoe te gebruiken?

Voorafgaand aan het uitvoeren van de procedure moet alle gereedschappen en een flesje medicijnen worden bereid.

Indien nodig, de gelijktijdige toediening van hormonen met langdurige en korte actie, hebt u nodig:

1. Injecteer lucht in de container met het medicijn (verlengd).
2. Voer een vergelijkbare procedure uit met behulp van korte insuline.
3. Kies een kortwerkende en vervolgens een langdurige medicatie met een spuit.

Regels voor medicijntoediening:

1. Veeg de medicijnfles af met het alcoholdoekje. Als u een grote hoeveelheid wilt invoeren, moet insuline worden geschud voordat u een homogene suspensie krijgt.
2. Plaats de naald in de fles en trek vervolgens de zuiger naar de gewenste verdeling.
3. Er moet een beetje meer oplossing in de spuit zijn dan u nodig heeft.
4. Wanneer er bellen verschijnen, schudt u de oplossing en knijpt u lucht uit met een zuiger.
5. Veeg het gebied af voor injectie met een antisepticum.
6. Maak een vouw op de huid en injecteer dan.
7. Na elke injectie moeten de naalden worden vervangen als ze uitwisselbaar zijn.
8. Als de lengte van de lier groter is dan 8 mm, moet de injectie onder een inclinatie worden uitgevoerd om penetratie in de spier te voorkomen.

De foto laat zien hoe het geneesmiddel in te voeren:

Hoe insuline berekenen?

Voor de juiste toediening van het geneesmiddel is het noodzakelijk om de dosering ervan te kunnen berekenen. De hoeveelheid insuline die de patiënt nodig heeft, is afhankelijk van de glycemische index. De dosering kan niet altijd hetzelfde zijn, omdat deze afhankelijk is van de HE (broodeenheden). Het is belangrijk dat de patiënt leert hoe hij de behoefte aan insuline moet berekenen, omdat het niet mogelijk is om te begrijpen hoeveel ml medicijn nodig is om de koolhydraten die worden gegeten te compenseren.

Elke divisie op de injector is een graduatie van het medicijn, overeenkomend met een specifiek volume oplossing. Als de patiënt 40 IE heeft ontvangen, moet hij een oplossing van 100 IE toedienen om 2,5 eenheden / ml op u100 producten in te voeren (100: 40 = 2,5).

Insulinespuit, naalden en pen

inhoud:

Diegenen met diabetes moeten altijd extra's bij de hand hebben om insuline te injecteren. Tegenwoordig vindt u in het assortiment veel apparaten met dit doel: waaronder insulinespuiten, pompen en pennen. Het kiezen van de optimale insulinespuit is niet zo eenvoudig als het lijkt op het eerste gezicht, omdat je bij het kopen van een dergelijke tool rekening moet houden met een aantal belangrijke nuances.

Wat zijn insulinespuiten, hun volumes

Het is vermeldenswaard dat moderne fabrikanten verschillende soorten insulinespuiten aanbieden die het best voldoen aan de individuele behoeften van gebruikers. Tijdens het productieproces ondergaan de producten speciale lekkagetests, waardoor het risico op lekkage van het geneesmiddel minimaal is.

De hoeveelheid insulinespuit kan ook variëren. In de uitverkoop zijn er dergelijke types:

• 1 ml (standaard spuit voor insuline);
• 0,5 ml en 0,3 ml (spuiten voor insuline van klein volume).

Daarnaast zijn er spuiten met een verwijderbare en met een ingebouwde naald.

Welke insulinespuit om te kiezen

Bij de aanschaf van dit apparaat moet u allereerst letten op de stap (de prijs van de verdeling) van de schaal van de spuit. Immers, hoe kleiner dit cijfer, des te hoger het vermogen om de maximale nauwkeurigheid in de insulinedosis te observeren. Spuiten met naalden die niet kunnen worden verwijderd, zijn het beste voor injectie.

Hoe te gebruiken

In een fles met gewone vertraagde insuline, vormt zich vaak een neerslag tijdens opslag en moet het grondig worden geschud voordat het wordt bereid. Analogons van insuline, evenals een fles met versneld product, hoeven niet te worden geagiteerd.

Voordat u het geneesmiddel gaat gebruiken, is het raadzaam om de kurk af te vegen met een stuk katoen gedrenkt in alcohol. Het is het beste om de injectieplaats af te nemen met een sopje, omdat constant gebruik van alcohol voor deze doeleinden een negatief effect op de huid heeft. Pre-moet een huidplooi en onderhuids vet vormen. De naald wordt langs deze vouw onder een bepaalde hoek ingevoegd (meestal 45-75 graden).

Met de introductie van één type medicijn moet je de zuiger uitstellen tot de afdeling, wat het vereiste aantal eenheden insuline aangeeft. Vervolgens moet de rubberen stop van de fles met een naald worden doorboord, de plunjer omlaag worden gedrukt en de spuit met de fles ondersteboven worden gedraaid. De druk moet matig zijn en niet hard. Het is beter als je de kurk midden in het midden doorboort met een gewone naald en dan de naald van een spuit voor insuline in het gat steekt. Als er belletjes in de gekozen spuit terechtkomen, tik deze dan lichtjes met uw vingers omhoog en duw de zuiger zachtjes naar de gewenste dosis.

Een mengsel van verschillende soorten insuline vereist uiterste voorzichtigheid bij het gebruik, evenals een strikte naleving van de kooktechnologie. Je moet niet experimenteren met je eigen gezondheid - als je nog niet genoeg ervaring hebt, moet je advies krijgen van je arts.

Spuitpen - wat is het

Spuitpennen zijn speciale injectoren die de procedure voor het toedienen van insuline aanzienlijk vergemakkelijken. Hun belangrijkste voordeel is om de container te combineren met het medicijn en de spuit zelf. De procedure voor het uitvoeren van de injectie is dus zo eenvoudig mogelijk.

Dergelijke apparaten zijn erg handig in transport en ook geschikt voor patiënten met een verminderd gezichtsvermogen.

De belangrijkste elementen van het apparaat zijn het huls-, behuizing-, naald- en zuigermechanisme. Een beschermkap met een koffer is voorzien voor opslag van de spuitpen. Dankzij de ultradunne naalden voelt de patiënt bijna geen pijn tijdens de injectie. Zo'n apparaat is perfect voor gebruik op het werk, op de universiteit, op kantoor.

Welke naalden moeten worden gebruikt voor een insuline-injectie

Injectie van insuline of zijn analogen wordt uitgevoerd in het subcutane weefsel. Om plotselinge suikerfluctuaties te voorkomen, is het erg belangrijk dat de injectie niet intramusculair (te diep) of intracutaan (te dicht bij het oppervlak) blijkt te zijn.

Moderne fabrikanten doen er alles aan om de insulinenaalden zo dun, kort en duurzaam mogelijk te maken. Tegenwoordig worden vaak naalden met een lengte van 4 tot 8 millimeter gebruikt. Door hun kleine diameter laten ze injecties bijna pijnloos toe.

Let bij het kiezen van een naald op de volgende aanbevelingen:

• voor volwassenen, inclusief diegene met overgewicht, zijn naalden van 4 tot 6 mm lang het meest geschikt. Bij gebruik hiervan is het niet nodig om een ​​huidplooi te vormen, maar de injectie moet onder een hoek van 90 graden worden uitgevoerd;
• kinderen en adolescenten moeten naalden van 4 of 5 mm lang kiezen.

De belangrijkste parameters bij het kiezen van een naald voor insuline-injecties zijn dus de diameter en lengte. Daarnaast is het de moeite waard om aandacht te besteden aan bewezen medische producten van gerenommeerde fabrikanten.

Hoeveel injecties kunnen er met één naald worden gedaan

Zoals u weet, kan een wegwerpinsuline-injectiespuit alleen in laatste instantie worden hergebruikt. En hoe zit het met de naalden?

Wanneer de naald opnieuw wordt gebruikt, wordt het smeermiddel daaruit gewist en wordt het punt dof. Dit maakt de injectie moeilijker en pijnlijker en u moet een inspanning leveren bij het uitvoeren van de injectie. Het risico van buigen of zelfs breken van een naald neemt aanzienlijk toe. Bovendien veroorzaakt herhaald gebruik van naalden weefselschade die bijna onzichtbaar is voor het blote oog. Dergelijke microtrauma's kunnen echter leiden tot ernstige complicaties, bijvoorbeeld lipohypertrofie.

Instructies voor pennen beveelt ook aan om de naald na elke injectie te vervangen. Luister naar de instructies en gebruik uw insuline-injectie-apparaat niet opnieuw. Daarnaast moet u regelmatig uw arts raadplegen over de toediening van het geneesmiddel en de conditie van de huid op de injectieplaatsen.

Prijzen voor deze medicijnen

Spuitpennen worden nu veel gebruikt. Moderne fabrikanten bieden verschillende versies van deze handige apparaten. Gemiddeld variëren hun kosten van 1500 tot 2500 roebel. Let bij het kiezen op de laagst mogelijke dosis, omdat niet alle spuitpennen geschikt zijn voor patiënten die kleine hoeveelheden van het medicijn nodig hebben.

Verbruiksartikelen (wegwerpnaalden) voor spuitpennen worden in pakketten verkocht. De prijs van één pakket is van 600 tot 1000 roebel. De kosten kunnen enigszins variëren, afhankelijk van de apotheek, de regio van uw woning en de fabrikant.

De prijs van insuline-injectiespuiten varieert van 2 tot 18 roebel. Het is het beste om dergelijke medische instrumenten in pakketten te kopen: het is vanuit financieel oogpunt voordeliger, het vermindert ook de kans dat de hulpmiddelen voor het toedienen van een vitaal geneesmiddel niet op het meest ongelegen moment beschikbaar zullen zijn.

Wanneer u kiest, is het de moeite waard om de voorkeur te geven aan producten van bekende, beproefde fabrikanten en niet om uw gezondheid in gevaar te brengen vanwege onbetekenende besparingen. Zoals de praktijk laat zien, de meest populaire producten van het middelste prijssegment.